ในบรรดาหนังตื่นเต้นเกี่ยวกับสัตว์ร้ายที่จ้องมองสังหารมนุษย์
พวกปลาฉลาม หรือ ไอ้เข้ ดูเหมือนได้เป็นตัวเอกของหนังแนวนี้ ด้วยการใช้คุณประโยชน์ของพื้นที่เป็นแม่น้ำ ห้วงมหาสมุทร หรือสมุทรซึ่งไม่ใช่ที่อยู่ของผู้คนมาสร้างความเร้นลับสลับซับซ้อนรวมทั้งอันตรายตรงกันข้ามกับพื้นที่บนบกอย่างป่าที่เกือบจะไม่ค่อยเป็นโลเคชันหลักของหนังแนวนี้เท่าใด เมื่อทดลองหาข้อมูลก็พบว่ามีหนังที่เอาสัตว์ป่าอย่างสิงโตมาเป็น มอนสเตอร์หลักของเรื่องเพียงแค่ไม่กี่เรื่องเพียงแค่นั้นนับเฉพาะในฮอลลีวูดก็ยังไม่เยอะแค่ไหน ด้วยเหตุดังกล่าวการเข้าฉายของ ‘Beast’ เลยราวกับงานที่ยังผิดเล่นจนถึง ‘บอบช้ำ’ มากเท่าไรนักเมื่อเทียบกับหนังทริลเลอร์ในแนวๆนี้ และก็การได้ผู้กำกับอย่าง บัลทาซาร์ คอร์มาเกอร์ (Baltasar Kormákur) ผู้กำกับชาวไอซ์แลนด์ที่มักวนเวียนกับวิธีการทำหนังที่มนุษย์จำเป็นต้องประมือกับธรรมชาติมากุมบังเหียนโปรเจกต์นี้
ข้างหลังสูญเสียเมียไปโดยโรคร้าย ดร.เนท ตกลงใจพา เมอร์ รวมทั้ง นอร่า บุตรสาวของเขาไปเยี่ยมเยี่ยม มาร์ติน เพื่อนรักถึงแอฟริกา รวมทั้งในขณะที่กำลังท่องเที่ยวรับประสบการณ์ในป่าสวันทุ่งนา พวกเขาจำเป็นต้องประจันหน้ากับสิงโตนักล่าจุดหมายสังหารมนุษย์ที่ย่างกรายเข้ามายังถิ่นของพวกมัน งานนี้เนทจำเป็นต้องพาลูกสาวและก็เพื่อนรักของเขาเอาชีวิตรอดจากสัตว์ร้ายให้ควรได้
การที่ ‘Beast’ เลือกเล่าราวข้างใน 93 นาทีสะท้อนถึงความเที่ยงตรงในงานดูแลของคอร์มาเกอร์อยู่ไม่น้อย อีกทั้งการเลือกเข้าเนื้อหาเร็วพุ่งสู่จุดไม่ตรงกันเดินเข้าข้อสรุปได้อย่างเที่ยงตรง รวมทั้งการเล่นกับความลุ้นระทึกในฉากที่เนทจำต้องเจอหน้ากับสิงโตก็ทำเป็นดีเยี่ยม ไม่เขินเลย ยิ่งได้ เหนื่อยริส เอลบา มารับบทเนทในฐานะบิดาที่มีความผิดบาปรวมทั้งหวังใช้โอกาสนี้ชดใช้ความผิดตนเองกับลูกก็ทำให้พวกเราอดเห็นอกเห็นใจรวมทั้งเอาใจช่วยเขามิได้และก็มันก็สะท้อนแนวความคิดหลักของหนังที่มุ่งเปรียบเทียบความเป็น “บิดา” ระหว่างมนุษย์แล้วก็สัตว์ป่าได้อย่างเฉียบคม
และก็เว้นเสียแต่งานข้างหน้าที่พวกเราได้ดูหนังสุดระทึกแล้วงานบทโดย ไรอัน เองเกิล (Ryan Engle) และก็ แฌร์เม พริเมก ซัลลิแวน (Jaime Primak Sullivan) ก็นับเกิดเรื่องที่จำเป็นต้องสรรเสริญอยู่ไม่น้อย ด้วยเหตุว่าตัวเรื่องเองก็มิได้กล่าวถึงเพียงแค่เรื่องบิดากับบุตรสาวที่กำลังจะเป็นของกินของสิงโตแค่นั้น พวกเราเลยมองเห็นความประณีตบรรจงอีกทั้งการพูดเรื่องปัญหานายพรานหยาบคายล่าสิงโต ที่เป็นที่มานำมาซึ่งการก่อให้เกิดสิงโตตัวประหลาดตัวสำคัญของหนัง หรือการสอดแทรกเรื่องราวดราม่าในครอบครัวที่ช่วยเพิ่มมิติให้ผู้แสดงเยอะๆ
แม้กระนั้นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยากสำหรับบทภาพยนตร์ที่มีหัวข้อเยอะมากขนาดนี้ก็หนีไม่พ้นการที่มันจะแอบคดโกงผู้ชมบ้าง อีกทั้งการให้นักแสดงบิดารอดจากเหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานได้อย่างบังเอิญอย่างมาก หรือการที่มันมิได้สืบต่อเรื่องราวของปัญหานายพรานโหดร้ายกับการลดน้อยลงของปริมาณสิงโตที่อยู่ในแอฟริกา แม้กระนั้นอย่างไรก็ตามก็เกิดเรื่องที่รู้เรื่องได้ครับ เพราะเหตุว่าในกรอบเวลา 90 กว่านาหนของหนัง (ตัดเอนด์เครดิตคงจะเหลือไม่ถึงด้วย) การที่หนังไปจุดโฟกัสใจความสำคัญครอบครัวก็ถือว่าสมควรแล้ว
ส่วนที่น่าจะเป็นปัญหาที่สุดสำหรับเพื่อการดูอาจจะหนีไม่รอดตัวละครบุตรสาวของ ดร.เนท นี่แหละนะครับ เนื่องจากว่าหนังไปย้ำที่นักแสดงบิดาของ เหนื่อยริส เอลบา รวมทั้งสีสันของผู้แสดงมาร์ตินโดย ชาร์ลโต คอหัวปลีย์ (Sharlto Copley) เลยคงจะยากเช่นกันที่พวกเราจะอินไปกับผู้แสดงบุตรสาวอีกทั้ง 2 โดยเหตุนี้สิ่งที่ตามมาเลยเปลี่ยนเป็นความประพฤติที่สร้างความเบื่อหน่ายให้ผู้ชมโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักแสดง เมอร์ ของ อิยานา ฮาลลีย์ (Iyana Halley) ที่ผู้ชมคงจะตั้งป้อมกับคุณที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งความประพฤติปฏิบัติที่ราวกับไบโพลาร์ประเดี๋ยวก็แขวะบิดาสักครู่ก็เป็นห่วงจนกระทั่งคนไม่ใช่น้อยอดดุในใจมิได้เลย (ฮ่าาาา)
